Senkron kayışlarının uygun gerginliği, tahrik sistemi tam yük altındayken kayışın, kilitlenme olmadan gerekli gücü ileteceği gerginliktir.

Senkron kayışlar (dişli, dişli, zamanlama veya yüksek torklu kayışlar olarak da bilinir), güç aktarımını sağlamak için bir kasnak veya zincir dişlisine geçen profilli dişler kullanır; özellikle yüksek tork gerektiren uygulamalar için. V kayışları, güç aktarımı için kayışın yan duvarları ile kasnağın yanları arasındaki sürtünmeye dayanırken, senkron kayışlar güç aktarımı için kasnak dişleri ile kayış dişleri arasındaki temasa dayanır.

Senkron kayışlar, doğru şekilde gerildiğinde kaymadan yüksek tork iletebilirken, gerekli çalışma parametreleri için yetersiz gerginliğe sahip bir kayışın kullanılması, kayışın dişlerinin atlamasına neden olabilir; bu duruma kayış cırcırlanması denir.

Kayış gerginliği çok düşük olduğunda, kayış "kendi kendine gerilmeye" başlayabilir ve kayış dişleri kasnaktan çıkarak kayışta daha fazla gerginliğe neden olabilir. Bu gerginlik çok yükseldiğinde, kayış kasnak oluklarına geri itilir ve bu da kısa ama belirgin bir bükülme süresine neden olur ve bu da kayış gergi kordonlarına kıvırma adı verilen bir şekilde zarar verebilir. Ancak, "kendi kendine gerilme" kuvveti kayışın kasnak oluklarına geri kaymasına neden olmazsa, kayış gıcırdayarak gergi kordonlarının kıvrılmasına ve erken arızaya yol açabilir.

Senkron kayışlar üç genel diş profiline sahiptir: trapezoidal, eğrisel ve modifiye eğrisel. Trapezoidal profiller tartışmasız en yaygın olanlardır ve düşük boşlukla iyi kuvvet kapasitesi sağlarlar. Eğrisel (aynı zamanda "yüksek torklu tahrik" olarak da bilinir) profiller, trapezoidal profillerden daha yuvarlak ve daha derin bir geometriye, daha yüksek bir yanal açıya ve daha geniş bir temas alanına sahiptir. Bu, daha iyi bir gerilim dağılımı ve kayış üzerinde daha yüksek bir genel yük sağlar, ancak daha yüksek boşluk pahasına.

Modifiye eğrisel diş profilleri, daha küçük bir diş derinliğine ve daha da büyük bir yanal açıya sahiptir ve bu da üç diş profili arasında en yüksek yük taşıma kapasitesini sağlar. Ancak bu tasarımın temel avantajlarından biri, kayışın dişler arasındaki alanlarının, kasnağa geçen dişlerle yük taşıma görevini paylaşmasıdır. Bu, modifiye eğrisel kayışlara, aşırı yüksek yükler altında bile en iyi kilitlenme önleme özelliklerini kazandırır.